ได้แก่ อาศัยการตั้งชื่อเช่นมีคำว่า สมุทรเป็นต้น อธิบายว่า คาถาเมื่อเริ่มก็
ต้องอาศัยนาม (ชื่อ) อย่างใดอย่างหนึ่ง มีสมุทร แผ่นดินเป็นต้นนั่นแหละ
แล้วจึงเริ่ม. บทว่า อาสโย แปลว่า เป็นที่อาศัย อธิบายว่า เพราะคาถา
ทั้งหลายย่อมเป็นไปเพราะกวี ทั้งกวีนั้นก็เป็นที่อาศัยของคาถาทั้งหลาย ดังนี้.
จบอรรถกถากวิสูตรที่ 10
และจบชราวรรคที่ 6

รวมพระสูตรในชราวรรคที่ 6

1. ชราสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
2. อชรสาสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
3. มิตตสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
4. วัตถุสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
5. ปฐมชนสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
6. ทุติยชนสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
7. ตติยชนสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
8. อุปปถสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
9. ทุติยสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา
10. กวิสูตร พร้อมทั้งอรรถกถา

อันธวรรคที่ 7

1. นามสูตร

ว่าด้วยเทวตาปัญหา 3 ข้อ

[178] เทวดาทูลถามว่า
อะไรหนอครอบงำสิ่งทั้งปวง สิ่ง
ทั้งปวงที่ยิ่งขึ้นไปกว่าสิ่งอะไร ย่อมไม่มี
สิ่งทั้งปวงเป็นไปตามอำนาจของธรรมอัน
หนึ่ง คืออะไร.
[179] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า
ชื่อย่อมครอบงำสิ่งทั้งปวง สิ่ง
ทั้งปวงที่ยิ่งขึ้นไปกว่าชื่อไม่มี สิ่งทั้งปวง
เป็นไปตามอำนาจของธรรมอันหนึ่งคือชื่อ.